دانشجو و سهراب سپهری

اهل دانشگاهم/روزگارم خوش نیست!
ژتونی دارم /خرده پولی /سر سوزن هوشی.
و اتاقی که در این ندیکیست.
اهل دانشگاهم /پیشه ام گپ زدن است.
گاهگاهی می نویسم تکلیف،می سپارم به شما
تا به یک نمره ناقابل بیست که در آن نزدیکی است/دلتان تازه شود!
چه خیالی / چه خیالی/ خوب می دانم،گپ زدنم بیهوده است.
...
گزارش تخلف
بعدی